طبقه هفتم فلاسفه اسلامیطبقه هفتم فلاسفه اسلامی، به دو گروه شاگردان ابن‌سینا و گروهی که نزد او شاگردی نکرده‌اند تقسیم می‌شوند. ۱ - گروه اولاین گروه شاگردان ابن‌سینا بودند. ۱.۱ - ابوعبداللّه فقیه معصومیابوعبداللّه فقیه معصومی شیخ درباره‌اش گفته است: او برای من مانند ارسطوست برای افلاطون. شیخ رساله عشق را به خواهش او و به نام او نوشته است و هم اوست که واسطه پرسش و پاسخ‌های ابوریحان و بوعلی بود و بعد از آنکه ابوریحان کلمات تندی نسبت به شیخ به کار برد و شیخ حاضر نشد دیگر چیزی بنویسد و فقیه معصومی را مامور این کار کرد، او ابوریحان را مورد ملامت قرار داد و به او نوشت: «اگر در مخاطبه با «حکیم» کلماتی جز این کلمات انتخاب کرده بودی، از نظر عقل و علم شایسته‌تر بود». [۱]
بیهقی، علی بن زید، ترجمه تتمه صوان الحکمه، ص۶۰.
بیهقی مدعی است که وی کتابی درباره مفارقات و اعداد عقول و افلاک و ترتیب مبدعات نوشته که معشوق حکما بوده ولی از دست رفته است. تاریخ وفاتش دقیقاً معلوم نیست، احتمالاً در حدود ۴۵۰ بوده است [۲]
بدوی، عبدالرحمن، مقدمه عبدالرحمن بدوی بر تعلیقات ابن سینا، ص۸.
۱.۲ - بهمنیارابوالحسن بهمنیار بن مرزبان آذربایجانی مجوس بود و مسلمان شد. معروف‌ترین شاگردان بوعلی است. شهرت بهمنیار یکی به واسطه سؤالات فراوانی است که از بوعلی کرده و بوعلی جواب داده است (بیشتر کتاب المباحثات شیخ پاسخ به سؤالات بهمنیار است)، دیگر به واسطه کتاب معروف التحصیل است که مکرر در کتب فلسفه از آن یاد می‌شود. صدرالمتالهین در اسفار چندین بار مطالبی از آن کتاب و دو نوبت از کتابی از او به نام البهجة و السعادة نقل کرده است. کتاب التحصیل اخیراً جزء نشریات دانشکده الهیات و معارف اسلامی با تصحیح و تعلیق اینجانب چاپ شد. بهمنیار در سال ۴۵۸ درگذشته است. ۱.۳ - ابوعبید جوزجانیابوعبید عبدالواحد جوزجانی شاگرد و مرید و وملازم بیست ساله یا بیست و پنج ساله بوعلی همان کسی است که گزارش زندگی بوعلی را تکمیل کرد. بوعلی به حفظ و نگهداری آثار خود همت نمی‌گماشت؛ در پیشامدهای مختلف رساله‌های مختصر یا طولانی می‌نوشت و به کسی می‌داد بدون آنکه نسخه‌ای از آن نگهداری کند. شاید محفوظ ماندن قسمتی از آثار شیخ مرهون همت ابوعبید است. بخش ریاضی کتاب النجاة و کتاب دانشنامه علایی وسیله او تکمیل گردیده است. [۳]
جزوه تکلیفی آقای سیدحسن احمدی علون آبادی در سال اول دوره دکترای دانشکده الهیات.
از زندگی ابوعبید بیش از این اطلاعی نداریم.۱.۴ - ابومنصور اصفهانیابومنصور حسین بن طاهر بن زیله اصفهانی بنا بر نقل تتمه صوان الحکمه، شفای شیخ را مختصر کرد و رساله حی بن یقظان او را شرح کرد و کتابی در موسیقی تالیف نمود و در فن موسیقی بی نظیر بود و بعد از بیست و دو سال که از وفات استادش می‌گذشت (یعنی در سال ۴۵۰) درگذشت. ابن‌زیله از کسانی است که احیاناً مانند بهمنیار از شیخ سؤالاتی کرده و شیخ جواب داده است. گویند: «کتاب مباحثات در اصل سؤالاتی بوده از بهمنیار و کمی از ابن‌زیله و کمتری از دیگران» [۴]
بدوی، عبدالرحمن، ارسطو عندالعرب.
بوعلی شاگردان دیگر نیز داشته است که ما از ذکر آنها خودداری می‌کنیم.۲ - گروه دوماما افراد دیگر این طبقه که شاگرد شیخ نبوده‌اند: ۲.۱ - علی بن رضوان مصریعلی بن رضوان مصری هم طبیب بوده و هم حکیم. از کسانی است که بر نظریه محمد بن زکریای رازی رد نوشته است. مردی کریم اما بدقیافه و کریه‌المنظر بوده است. مطابق آن‌چه در نامه دانشوران آمده کتابی در اثبات نبوت خاتم الانبیاء از روی تورات و انجیل و قواعد فلسفی نوشته و در سال ۴۵۳ درگذشته است. از اساتید و شاگردان او اطلاعی نداریم. ۲.۲ - ابنبطلانابوالحسن مختار بن حسن بن عبدان بن سعدان بن بطلان بغدادی نصرانی، معروف به ابن‌بطلان. شاگرد ابوالفرج بن طیب نصرانی است. مانند استادش هم طبیب است و هم فیلسوف، ولی بیشتر طبیب است تا فیلسوف. با علی بن رضوان سابق الذکر تعارض و تنافس داشته و او را به قباحت منظر سرزنش می‌کرده و «تمساح الجن» می‌خوانده است. یک نوبت هم به مصر رفته و با وی ملاقات کرده و عاقبة الامر با ناراحتی از او جدا شده است. به حلب و قسطنطنیه نیز مسافرت کرده و تا آخر عمر مجرد می‌زیسته است. وفاتش در سال ۴۴۴ واقع شده است. ۲.۳ - ابوالحسن انباریفعلاً از احوال او اطلاع زیادی نداریم. همین قدر می‌دانیم که مطابق آن‌چه در تتمه صوان الحکمه [۶]
بیهقی، علی بن زید، ترجمه تتمه صوان الحکمه، ص۸۰.
آمده است، هم فیلسوف بوده و هم ریاضی‌دان ولی ریاضیات غلبه داشته است و خیام ریاضیات را از محضر او استفاده می‌کرده است.۳ - پانویس
۴ - منبعمطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۵۵۲-۵۵۴. رده‌های این صفحه : مقالات خدمات متقابل اسلام و ایران
|